Offer any impediment or moletstation vnto the
said Burgers or vnto their messengers, either at their comming into our
land, with their goods and marchandize, in the time of their abode there,
or at their departure from thence, and that yee neither molest them your
selues, nor yet suffer them by others to be molested, contrary to the
aforesaid Charter. In testimonie whereof, we haue caused these our Letters
to be made Patents, during the space of seuen yeeres next following.
Prouided, that the sayd Burghers doe in the meane time behaue themselues
well and faithfully towards our foresaid elected brother. Witnesse our
selues at Westminster the eleuenth day of March, [Footnote: Sic in
Hakluyt. It should be May.] in the one and fortieth yeere of our reigne.
* * * * *
This Letter was doubled, namely for the Burghers, and the Marchants of
Denmarke, of Brunswig, and of Lubecke.
Carta pro Mercatoribus Alemannia, qui habent domum in London, qua Gildhalla
Teutonicorum vulgariter nuncupatur. Anno 44. Henrici tertij, & Anno primo
& 29. Edwardi primi renouata & confirmata.
Ad instantiam Serenissimi principis Richardi Romanorum Regis charissimi
fratris nostri concedimus mercatonbus Alemannia, illis videlicet qui habent
domum in Ciuitate nostra London, qua Gildhalla Teutonicorum vulganter
nuncupatur, quod eos vniuersos manutenebimus per totum Regnum nostrum in
omnibus ijsdem libertatibus & liberis consuetudinibus, quibus ipsi nostris
& [Marginal note: Nota antiquitatem.] progenitorum nostrorum temporibus vsi
sunt & gauisi. Ipsosque extra huiusmodi libertates & liberas consuetudines
non trahemus, nec trahi aliquatenus permittemus. In cuius rei testimonium
has literas nostras fieri fecimus patentes.
The same in English
A charter for the Marchants of Almaine, who haue an house at London
commonly called [Marginal note: The Stiliard.] the Guild hall of the
Dutch, graunted in the 44. yeere of Henry the third, renued and confirmed
in the 1. & 29. yeere of Edward the first.
At the instant request of the most gracious Prince Richard king of the
Romanes our most deare brother, wee doe graunt vnto the Marchants of
Alemain (namely vnto those that haue an house in our citie of London,
commonly called the Guildhall of the Dutch Merchants) that we will,
throughout our whole Realme, maintaine all and euery of them, in all those
liberties and free customes, which both in our times, and in the times of
our progenitors, they haue vsed and enioyed. [Sidenote: Note the
antiquity.] Neither will we inforce them beyond these liberties and free
customes, nor in any wise permit them to be inforced. In witnesse whereof,
wee haue caused these our letters to be made patents.
* * * * *
Mandatum regis Edwardi primi de mercatoribus alienigenis.
Mercatores extranei vendant mercimonia sua in ciuitate London &c. infra
quadraginta dies post ingressum suum, anno 3. Edwardi primi.
The same in English.
A mandate of king Edward the first concerning outlandish marchants.
We will and command that outlandish marchants doe sel their wares in the
citie of London &c. within forty dayes of their ariuall.
* * * * *
The great Charter granted vnto forreine marchants by king Edward the first,
in the 31. yeare of his reigne commonly called Carta mercatoria, Anno
Domini 1303.
Edwardus Dei gratia Rex Anglia, Dommus Hibernia dux Aquitania,
Archiepiscopis, Episcopis, Abbatibus, Prioribus, Comitibus, Baronibus,
Iustitiarijs, Vicecomitibus, prapositis, ministris, & omnibus balliuis &
fidelibus suis salutem. Circa bonum statum omnium mercatorum subscriptorum
regnorum, terrarum, & prouinciarum, videlicet Alemannia, Francia, Hispania,
Portugallia, Nauarra, Lombardia, Thuscia, Prouincia, Catalonia, ducatus
nostri Aquitania, Tholosania, Caturluni, Flandria, Brabantia, & omnium
aliarum terrarum & locorum extraneorum, quocunque nomine censeantur,
venientium in regnum nostrum Anglia & ibidem conuersantium nos pracipua
cura sollicitat, qualiter sub nostro dominio tranquillitatis & plena
securitatis immunitas eisdem mercatoribus futuris temporibus praparetur. Vt
itaque vota ipsorum reddantur ad nostra & regni nostri seruitia promptiora,
ipsorum petitionibus fauorabiliter annuentes, & pro statu eorundem plenius
assecurando, in forma qua sequitur ordinantes, pro nobis & haredibus
nostris in perpetuum subscripta dictis mercatoribus duximus concedenda.
1. In primis videlicet quod omnes mercatores dictorum regnorum & terrarum
salue & secure sub tuitione & protectione nostra in dictum regnum nostrum
Anglia, & vbique infra potestatem nostram alibi veniant cum mercandisis
suis quibuscunque de muragio, pontagio & pannagio liberi & quieti. Quodque
infra idem regnum & potestatem nostram in ciuitatibus, burgis, & villis
mercatorijs possunt mercari duntaxat in grosso tam cum indigenis seu
incolis eiusdem regni & potestatis nostra pradicta, quam cum alienigenis,
extraneis, vel priuatis. Ita tamen quod merces, qua vulgariter merceria
vocantur, ac species, minutatim vendi possint, prout antea fieri consueuit.
[Sidenote: Exceptio contra notorios regni hostes.] Et quod omnes pradicti
mercatores mercandisas suas, quas ipsos ad pradictum regnum & potestatem
nostram adducere, seu infra idem regnum & potestatem nostram emere, vel
alias acquirere contingerit, possint quo voluerint tam infra regnum &
potestatem nostram pradictam, quam extra ducere vel portare facere,
praterquam ad terras manifestorum & notoriorum hostium regni nostri,
soluendo consuetudines quas debebunt: vinis duntaxat exceptis, qua de codem
regno seu potestate nostra, postquam infra idem regnum seu potestatem
nostram ducta fuerint, sine voluntate & licentia specili non liceat eis
educere quoquo modo.
2. Item quod pradicti mercatores in ciuitatibus, burgis, & villis pradictis
pro voluntate sua hospitari valeant, & morari cum bonis suis ad gratiam
ipsorum, quorum sunt hospitia siue domus.
3. Item quod quilibet contractus per ipsos mercatores cum quibuscunque
personis vndecunque fuerint super quocunque genere mercandisa initus,
firmus sit & stabilis, ita quod neuter mercatorum ab illo contractu possit
recedere, vel resilire, postquam denarius Dei inter principales personas
contrahentes datus fuerit & receptus. Et si forsan super contractu euismodi
contentio oriatur fiat inde probatio aut inquisitio secundum vsus &
consuetudines feriarum & villarum, vbi dictum contractum fieri contigerit &
iniri.
4. Item promittimus prafatis mercatoribus pro nobis & haredibus nostris in
perpetuum concedentes, quod nullam prisam vel arrestationem, seu dilationem
occasione prisa de catero de mercimonijs mercandisis seu alijs bonis suis
per nos vel alium seu alios pro aliqua necessitate vel casu contra
voluntatem ipsorum mercatorum aliquatenus faciemus, aut fieri patiemur,
nisi statim soluto precio pro quo ipsi mercatores alijs eiusmodi mercimonia
vendere possint, vel eis aliter satisfacto, ita quod reputent se contentos:
Et quod super mercimonia, mercandisas, seu bona ipsorum per nos vel
ministros nostros nulla appreciatio aut estimatio imponetur.
