Eastern Europe - The Principal Navigations, Voyages, Traffiques And Discoveries Of The English Nation - Volume 2 - Collected By Richard Hakluyt
- Page 70 of 82 - First - Home
Monuit Nos Ductor Noster
Vt Non Loqueremur, Donec Baatu Praciperet:
Et tunc loqueremur breuiter.
[Sidenote:
Misit rex Francia ad Kencham nuncios.] Quasiuit etiam vtrum
misissetis nuncios ad eos. Dixi qualiter miseratis ad Kencham, et quod nec
ad ipsum misissetis nuncios, nec ad Sartach literas, nisi credidissetis eos
fuisse Christianos: quia non pro timore aliquo, sed ex congratulatione,
quia audiueratis eos esse Christianos misistis. Tunc duxit nos ad
papilionem: et monebamur, ne tangeremus cordas tentorij, quas ipsi reputant
loco liminis domus. Stetimus ibi nudis pedibus in habitti nostro
discoopertis capitibus, et eramus spectaculum magnum in oculis eorum.
[Sidenote: Iohannes de Plano carpini.] Fuerat enim ibi frater Iohannes de
Plano Carpini, sed ipse mutauerat habitum ne contemneretur; quia erat
nuncius Domini Papa. Tunc inducti fuimus vsque ad medium tentorij, nec
requisiuerunt vt faceremus aliquam reuerentiam genua flectendo, sicut
solent facere nuncij. Stetimus ergo coram eo quantum possit dici, Miserere
mei Deus: et omnes erant in summo silentio. Ipse vero super solium longum
sedebat et latum sicut lectus, totum deauratum, ad quod ascendebatur tribus
gradibus, et vna domina iuxta eum. Viri vero diffusi sedebant a dextris
domina et a sinistris quod non implebant mulieres ex parte vna quia erant
ibi sola vxores Baatu, implebant viri. Bancus vero cum cosmos et ciphis
maximis aureis et argenteis, ornatis lapidibus pratiosis erat in introitu
tentorij. Respexit ergo nos diligentius, et nos eum: et videbatur mihi
similis in statura Domino Iohanni de Bello monte cuius anima rcquiescit in
pace. Erat etiam vultus eius tunc perfusus gutta rosea. Tandem pracepit vt
loqueremur. Tunc ductor noster pracepit vtflecteremus genua, et loqueremur.
Flext vnum genu tanquam homini: tunc innuit quod ambo flecterem, quod et
feci, nolens contendere super hoc. Tunc pracepit quod loquerer. Et ego
cogitans quod orarem Dominum, quia flexeram ambo genua, Incepi verba
oratione, dicens: Domine, nos oramus Dominum, a quo bona cuncta procedunt,
qui dedit vobis ista terrena, vt det vobis post hac calestia: quia hac sine
illis vana sunt. Et ipse diligenter auscultauit, et subiunxit: Noueritis
pro certo quod coelestia non habebitis, nisi fueritis Christianus. Dicit
enim Deus, Qui crediderit et baptizatus fuerit, saluus erit: qui vero non
crediderit, condemnabitur. Ad illud verbum ipse modeste subrisit, et alij
Moal inceperunt plaudere manus deridendo nos. Et obstupuit interpres meus,
quem oportuit me confortare ne timeret. [Sidenote Litera Regis Francorum.]
Tunc facto silentio, dixi: Ego veni ad filium vestrum, quia audiuimus quod
esset Christianus, et attuli et literas ex parte Domini Regis Francorum
ipse misit me huc ad vos. Vos debetis scire qua de causa. Tunc fecit me
surgere. Et quasiuit nomem vestrum, et meum, et socij mei, et interpretis,
et fecti omnia scribi. Quasiuit etiam quia intellexerat quod exieratis
terram vestram cum exercitu vt haberetis bellum. Respondi, Contra Saracenos
violantes domum Dei Hierusalam. Quasiuit etiam si vnquam misissetis nuncios
ad eum. Ad vos dixi nuquam. Tunc fecit nos vedere et dari de lacte, suo ad
bibendum, quod ipsi valde magnum reputant, quando aliquis bibit cosmos eum
eo in domo sua. Et dum sedens respicerem terram, pracepit vt cleuarem
vultum volens adhuc nos amplius respicere, vel forte pro sortilegio: quia
habent pro malo omine vel signo, vel pro mala Prognostica, quando aliquis
sedet coram eis inclinata facie quasi tristis, maxime quum appodiat
maxillam vel mentum super manum. Tunc exiuimus, et post pauca, venit Ductor
noster ad nos, et ducens nos ad hospitium, dixit mihi, Dominus Rex rogat,
quod retinearis in terra ista: et hoc non potest Baatu facere sine
conscientia Mangu cham. Vnde oportet quod tu et interpres tuus eatis ad
Mangu cham. Socius vero tuus et alius homo reuertentur ad curiam Sartach
ibi expectantes donec reuertatis. Tunc incepit homo DEI Interpres lugere
reputans se perditum: Socius etiam meus contestari, quod citius amputarent
ei caput quam quod diuideretur a me. Et ego dixi, quod sine socio non
possem ire: Et etiam quod bene indigebamus duobus famulis, quia si
contingeret vnum infirmari, non possem solus romanere. Tunc ipse reuersus
ad curiam dixit verba Baatu. Tunc pracepit, vadant duo sacerdotes et
interpres: et Clericus reuertatur ad Sartach. Ille reuersus dixit nobis
summam. Et quando volebam loqui pro Clerico, quod iret nobiscum, dixit, Non
loquamini amplius qua Baatu definiuit, et eo amplius non audeo redire ad
curiam. De eleemosyna habebat Goset clericus viginti sex ipperpera et non
plus: quoram decem retinuit sibi et puero: et sexdecem dedit homini Dei pro
nobis. Et sic diuisi sumus cum lachrimis ab inuicem: Illo redeunte ad
curiam Sartach, et nobis ibi remanentibus.
The same in English.
Of the Court of Baatu: and howe we were entertained by him. Chap. 21.
At the region extending from the West shore of the foresaid sea, where
Alexanders Iron gate, otherwise called the gate of Derbent, is situate and
from the mountaines of Alania, all along by the fennes of Alcotts,
whereinto the riuer of Tanais falleth and so forth, to the North Ocean, was
wont to be called Albania. [Sidenote: The North Ocean.] Of which countrey
Isidore reporteth, that there be dogs of such an huge stature and so
fierce, that they are able in fight to match bulles and to master lions.
Which is true, as I vnderstand by diuers, who tolde me, that there towardes
the North Ocean they make their dogges to draw in carts like oxen, by
reason of their bignesse and strength. Moreouer, vpon that part of Etilia
where we arriued, there is a new cottage built, wherein they haue placed
Tartars and Russians both together, to ferrie ouer, and transport
messengers going and comming to and fro the court of Baatu. For Baatu
remaineth vpon the farther side towards the East. Neither ascendeth hee in
Sommer time more Northward then the foresaide place where we arriued, but
was euen then descending to the South. From Ianuarie vntil August both he
and all other Tartars ascend by the banks of riuers towards cold and
Northerly regions, and in August they begin to returne backe againe.
[Sidenote: He descended downe the riuer Volga in a barke.] We passed downe
the streame therefore in a barke, from the foresaid cottage vnto his court.
From the same place vnto the villages of Bulgaria the greater, standing
toward the North, it is fiue dayes iourney.
Enter page number
PreviousNext
Page 70 of 82
Words from 69713 to 70740
of 82784