Tunc Incepit Mihi Dicere Garcio Qui Ducebat Nos, Quod Aliquid Oporteret Scacatay Dare:

Et ipse fecit nos stare, et pracessit nuncians aduentum nostrum.

Iam erat hora plusquam tertia, et deposuerunt domos suas iuxta quondam aquam. Et venit ad nos interpres ipsius, qui statim cognito, quod nunquam fueramus inter illos, poposcit de cibis nostris, et dedimus ei, poscebat etiam vestimentum aliquod, quia dicturas erat verbum nostrum ante dominum suum. Excusauimus nos. Quasiuit quid portaremus domino suo? Accepimus vnum flasconem de vino, et impleuimus vnum veringal de biscocto et platellum vnum de pomis et aliis fructibus. Sed non placebat ei, quia non ferebamos aliquem pannum pretiosum. Sic tamen ingressi sumus cum timore et verecundia. Sedebat ipse in lecto suo tenens citharulam in manu, et vxor sua iuxta eum: de qua credebam in veritate, quod amputasset sibi nasum inter oculos vt simior esset: nihil enim habebat ibi de naso, et vnxerat locum ilium quodam vnguento nigro, et etiam supercilia: quod erat turpissimum in oculis nostris. Tunc dixi ei verba supradicta. [Sidenote: Nota diligenter.] Vbique enim aportebat nos dicere idem verbum. Super hoc enim eramus bene pramoniti ab illis qui fuerant inter illos, quod nunquam mutaremus verba nostra. Rogaui etiam eum vt dignaretur accipere munusculum de manu nostra, excusans me, quia monachus eram, nec erat ordinis nostri possidere aurum, vel argentum, vel vestes preciosas. Vnde non habebam aliquid talium, quod possem ei dare: sed de cibis nostris acciperet pro benedictione. Tunc fecit recipi, et distribuit statim hominibus suis qui conuenerant ad potandum. Dedi etiam ei literas Imperatoris Constantinopolitani:

Enter page number Go  Previous Next
Page 217 of 315
Words from 56985 to 57238 of 82784