Cap. 11.

Quando ergo ingressi sumus inter illos barbaros, visum fuit mihi, vt dixi superius, quod ingrederer aliud seculum.

Circumdederunt enim nos in equis postquam diu fecerant nos expectare sedentes in vmbra sub bigis nigris. Prima quastio fuit, vtrum vnquam fuissemus inter eos; habito quod non: inceperunt impudenter petere de cibarijs nostris, et dedimus de pane biscocto et vino quod attuleramus nobiscum de villa: et potata vna lagena vini, petierunt aliam, dicentes, quod homo non ingreditur domum vno pede; non dedimus eis, excusantes nos quod parem haberemus Tunc quasiuerunt vnde veniremus, et quo vellemus ire; dixi eis superiora verba, quod audieramus de Sartach, quod esset Christianus, et quod vellem ire ad eum, quia habebam deferre ei literas vestras. Ipsi diligenter quasiuerunt, vtrum irem de mea voluntate, vel vtrum mitterer. Ego respondi quod nemo coegit me ad eundum, nec iuissem nisi voluissem: vnde de mea voluntate ibam, et etiam de voluntate superioris me. Bene caui, quod nunquam dixi, me esse nuncium vestrum. Tunc quasiuerunt quid esset in bigis, vtrum esset aurum vel argentum, vel vestes preciosa, quas deferrem Sartach. Ego respondi, quod Sartach videret quid deferremus ei quando perueniremus ad eum; et quod non intererat eorum ista quarere: sed facerent me deduci vsque ad capitaneum suum, et ipse si vellet mihi prabere ducatum vsque ad Sartach faceret: sin minus, reuerterer. Erat enim in illa prouincia vnus consanguineus Baatu, nomine Scacatai, cui dominus imperator Constantinopolitanus mittebat literas deprecatorias, quod me permitteret transire. Tunc ipsi acquieuerunt, prabentes nobis equos et boues et duos homines, qui deducerent nos.

Enter page number Go  Previous Next
Page 212 of 315
Words from 55689 to 55942 of 82784