[Sidenote: Munera Eidem Oblata.] Omnes Quoque Nuncij Tunc Ab Eo Recepti Sunt, Sed Paucissimi Tentorium Eius Intrauerunt. Ibi Vero Tanta Donaria Ab Ipsis Nuncijs Fuerunt Ei Prasentata, Quod Quasi Videbantur Infinita, Videlicet In Samitis Ac Purpureis Et Baldakinis Ac Cingulis Sericis Cum Auro Praparatis, Pellibus Etiam Nobilibus, Caterisque Muneribus.

Quoddam etiam Solinum, siue tentoriolum, quod super caput Imperatoris portatur, fuit eidem prasentatum, quod totum erat cum gemmis praparatum.

Quidam vero preafectus vnius prouincia adduxit ei Camelos multos cum Baldakinis tectos. Similiter sella posita cum instrumentis quibusdam erant, in quibus homines interius sedere valebant. Equos etiam multos et mulos adducebant eidem phaleratos et armatos, quosdam quidem de corio, et quosdam de ferro. Nos etiam requisiti fuimus, an ei munera dare vellemus: sed iam facultas non erat, quoniam omnia fere nostra consumpseramus. [Sidenote: Currus.] Ibidem longe a stationibus super montem erant positi currus plusquam quingenti, qui omnes auro et argento ac sericis vestibus erant pleni. Cunctique inter imperatorem et Duces diuisi fuerunt, singulique Duces inter homines suos partes suas, vt eis placuit, diuiserunt.

The same in English.

Of the admission of the Friers and Ambassadours vnto the Emperour. Chap. 29.

[Sidenote: Cuyne heareth the Legates.] In the same place where the Emperour was established into his throne, we were summoned before him. And Chirigay, his chiefe secretary hauing written down our names, and the names of them that sent vs, with the name of the Duke of Solangi, and of others, cried out with a loude voice, rehearsing the said names before the Emperour, and the assembly of his Dukes.

Enter page number Go  Previous Next
Page 151 of 315
Words from 39582 to 39839 of 82784