Tunc Duxit Nos Ad Papilionem:

Et monebamur, ne tangeremus cordas tentorij, quas ipsi reputant loco liminis domus.

Stetimus ibi nudis pedibus in habitti nostro discoopertis capitibus, et eramus spectaculum magnum in oculis eorum. [Sidenote: Iohannes de Plano carpini.] Fuerat enim ibi frater Iohannes de Plano Carpini, sed ipse mutauerat habitum ne contemneretur; quia erat nuncius Domini Papa. Tunc inducti fuimus vsque ad medium tentorij, nec requisiuerunt vt faceremus aliquam reuerentiam genua flectendo, sicut solent facere nuncij. Stetimus ergo coram eo quantum possit dici, Miserere mei Deus: et omnes erant in summo silentio. Ipse vero super solium longum sedebat et latum sicut lectus, totum deauratum, ad quod ascendebatur tribus gradibus, et vna domina iuxta eum. Viri vero diffusi sedebant a dextris domina et a sinistris quod non implebant mulieres ex parte vna quia erant ibi sola vxores Baatu, implebant viri. Bancus vero cum cosmos et ciphis maximis aureis et argenteis, ornatis lapidibus pratiosis erat in introitu tentorij. Respexit ergo nos diligentius, et nos eum: et videbatur mihi similis in statura Domino Iohanni de Bello monte cuius anima rcquiescit in pace. Erat etiam vultus eius tunc perfusus gutta rosea. Tandem pracepit vt loqueremur. Tunc ductor noster pracepit vtflecteremus genua, et loqueremur. Flext vnum genu tanquam homini: tunc innuit quod ambo flecterem, quod et feci, nolens contendere super hoc. Tunc pracepit quod loquerer. Et ego cogitans quod orarem Dominum, quia flexeram ambo genua, Incepi verba oratione, dicens: Domine, nos oramus Dominum, a quo bona cuncta procedunt, qui dedit vobis ista terrena, vt det vobis post hac calestia: quia hac sine illis vana sunt. Et ipse diligenter auscultauit, et subiunxit: Noueritis pro certo quod coelestia non habebitis, nisi fueritis Christianus. Dicit enim Deus, Qui crediderit et baptizatus fuerit, saluus erit: qui vero non crediderit, condemnabitur. Ad illud verbum ipse modeste subrisit, et alij Moal inceperunt plaudere manus deridendo nos. Et obstupuit interpres meus, quem oportuit me confortare ne timeret. [Sidenote Litera Regis Francorum.] Tunc facto silentio, dixi: Ego veni ad filium vestrum, quia audiuimus quod esset Christianus, et attuli et literas ex parte Domini Regis Francorum ipse misit me huc ad vos. Vos debetis scire qua de causa. Tunc fecit me surgere. Et quasiuit nomem vestrum, et meum, et socij mei, et interpretis, et fecti omnia scribi. Quasiuit etiam quia intellexerat quod exieratis terram vestram cum exercitu vt haberetis bellum. Respondi, Contra Saracenos violantes domum Dei Hierusalam. Quasiuit etiam si vnquam misissetis nuncios ad eum. Ad vos dixi nuquam. Tunc fecit nos vedere et dari de lacte, suo ad bibendum, quod ipsi valde magnum reputant, quando aliquis bibit cosmos eum eo in domo sua. Et dum sedens respicerem terram, pracepit vt cleuarem vultum volens adhuc nos amplius respicere, vel forte pro sortilegio: quia habent pro malo omine vel signo, vel pro mala Prognostica, quando aliquis sedet coram eis inclinata facie quasi tristis, maxime quum appodiat maxillam vel mentum super manum. Tunc exiuimus, et post pauca, venit Ductor noster ad nos, et ducens nos ad hospitium, dixit mihi, Dominus Rex rogat, quod retinearis in terra ista:

Enter page number Go  Previous Next
Page 137 of 162
Words from 69776 to 70276 of 82784