Quia Nuncios Illuc Miserat, Qui Iam Redierant Ad Ipsum.

Audito autem, quod opporteret nos illis munera dare, quasdam pelles castorum et aliorum animalium fecimus emi, de hoc, quod datum nobis fuerat in eleemosynam ad subsidium via.

Quod agnoscentes Dux Conradus et [Marginal note: Grimislaua vt Mechouius lib. 1. cap. 9.] Ducissa Cracouia, et Episcopus et quidam milites, plures etiam nobis dederunt huiusmodi pelles. Denique Dux Wasilico a Duce Cracouia, et Episcopo atque Baronibus pro nobis attente rogatus, secum nos in terram suam duxit, et vt aliquantulum quiesceremus aliquot diebus nos in expensis suis detinuit. [Sidenote: Litera Papa ad Russos.] Et cum rogatus a nobis, fecisset Episcopos suos venire, legimus eis literas Domini Papa, monentis eos, ad sancta matris Ecclesia vnitatem redire. Ad idem quoque nos ipsi monuimus eos, et induximus, quantum potuimus, tam Ducem quam Episcopos et alios. [Sidenote: Daniel, frater Basilij.] Sed quia Dux Daniel, frater Wasiliconis pradicti, prasens non erat, quoniam ad Baty profectus erat, non potuerunt eo tempore finaliter respondere. Post hac Dux Wasilico transmisit nos vsque in Kiouiam metropolin Russia, cum seruiente vno. [Sidenote: Lituani.] Ibamus tamen in periculo capitis semper propter Lituanos, qui sape faciebant insultum super terram Russia et in illis maxime locis, per quos debebamus transire. At per pradictum seruientem eramus securi a Ruthenis, quorum etiam maxima pars occisa vel captiuata erat a Tartaris. Porro in Danilone vsque ad mortem tunc infirmati fuimus. Nihilominus tamen in vehiculo per niuem et frigus magnum trahi nos fecimus. Cum ergo Kiouiam peruenimus, habuimus de via nostra consilium cum millenario ac cateris ibidem nobilibus.

Enter page number Go  Previous Next
Page 115 of 315
Words from 30067 to 30323 of 82784