Mirabar Etiam Super Multitudine Armentorum Boum Et Equorum Et Gregum Ouium:

Paucos videbam homines qui ista gubernarent; vnde inquisiui quot homines haberet sub se?

Et dictum fuit mihi, quod non plusquam quingentos, quorum medietatem transiueramus in alia herbergia. Tunc incepit mihi dicere garcio qui ducebat nos, quod aliquid oporteret Scacatay dare: et ipse fecit nos stare, et pracessit nuncians aduentum nostrum. Iam erat hora plusquam tertia, et deposuerunt domos suas iuxta quondam aquam. Et venit ad nos interpres ipsius, qui statim cognito, quod nunquam fueramus inter illos, poposcit de cibis nostris, et dedimus ei, poscebat etiam vestimentum aliquod, quia dicturas erat verbum nostrum ante dominum suum. Excusauimus nos. Quasiuit quid portaremus domino suo? Accepimus vnum flasconem de vino, et impleuimus vnum veringal de biscocto et platellum vnum de pomis et aliis fructibus. Sed non placebat ei, quia non ferebamos aliquem pannum pretiosum. Sic tamen ingressi sumus cum timore et verecundia. Sedebat ipse in lecto suo tenens citharulam in manu, et vxor sua iuxta eum: de qua credebam in veritate, quod amputasset sibi nasum inter oculos vt simior esset: nihil enim habebat ibi de naso, et vnxerat locum ilium quodam vnguento nigro, et etiam supercilia: quod erat turpissimum in oculis nostris. Tunc dixi ei verba supradicta. [Sidenote: Nota diligenter.] Vbique enim aportebat nos dicere idem verbum. Super hoc enim eramus bene pramoniti ab illis qui fuerant inter illos, quod nunquam mutaremus verba nostra. Rogaui etiam eum vt dignaretur accipere munusculum de manu nostra, excusans me, quia monachus eram, nec erat ordinis nostri possidere aurum, vel argentum, vel vestes preciosas. Vnde non habebam aliquid talium, quod possem ei dare: sed de cibis nostris acciperet pro benedictione. Tunc fecit recipi, et distribuit statim hominibus suis qui conuenerant ad potandum. Dedi etiam ei literas Imperatoris Constantinopolitani: (Hoc fuit in octauis ascensionis). Qui statim eas Soldaiam misit vt ibi interpretarentur: quia erant in Graco, nec habebat secum qui sciret literas Gracas. Quasiuit etiam a nobis, si vellemus bibere cosmos, hoc est, lac iumentinum. Christiani enim Ruteni, Graci, et Alani, qui sunt inter eos, qui volunt stricte custodire legem suam, non bibunt illud: Imo non reputant se Christianos postquam biberunt. Et sacerdotes eorum reconciliant eos, tanquam negassent fidem Christianam. Ego respondi, quod habebamus adhuc sufficienter ad bibendum: et cum ille potus deficeret nobis, oporteret nos bibere illud, quod daretur nobis. Quasiuit etiam quid contineretur in literis nostris, quas mittebatis Sartach. Dixi quod clausa erant bulla nostra; et quod non erant in eis nisi bona verba et amicabilia. Quasiuit et qua verba diceremus Sartach? Respondi, Verba fidei Christiana. Quasiuit qua? Quia libenter vellet audire. Tunc exposui ei prout potui per interpretem meum, qui nullius erat ingenij, nec alicuius eloquentia, symbolum fidei. Quo audito, ipse tacuit et mouit caput. Tunc assignauit nobis duos homines, qui nos custodirent, et equos et boues: et fecit nos bigare secum, donec reuerteretur nuncius, quem ipse miserat pro interpretatione, literarum imperatoris; et iuimus cum eo vsque in crastinum Pentecostes.

The same in English.

Of the court of Scacatai: and how the Christians drinke no Cosmos.

Enter page number Go  Previous Next
Page 112 of 162
Words from 56947 to 57448 of 82784