Offenderant Forte Germanorum Vel Danorum Nauta Apud Nos Mendicos Quosdam, Liberis Onustos, Quorum Hic Maximus Est Numerus, Qui Iocando, Vt Sunt Nugis Scurrilibus Addicti, Dixerint:

Da mihi aut vende hoc vel illud:

Cumque rogarint extranei: Quid tu mihi vicissim? Responderint mendici. Habeo liberos 10. vel 14. dabo ex eis vnum vel plures, &c. Solet enim ista mendicorum colluuies istiusmodi scurriles dialogismos cum extraneis instituere. Quod si tum quispiam bonus vir, misertus stoliditatis et inopia mendicorum, vno illos filio leuauerit, eique propter Deum in alijs terris, aliquo tandem modo bene prospexerit, num mendicus, qui alioqui cum filio, fame et paupertate moriturus, filium miserenti permittit et committit, filium istum suum minoris facit quam canem? Prastitum est a multis tam Islandis quam extraneis huiusmodi beneuolentia et commiserationis opus: ex quibus fuit vir nobilissimus Accilius Iulius a serenissimo rege Dania olim missus ad Islandos, Anno Domini 1552. Qui vt audiui, 15. pueros pauperculos assumpsit et secum in Daniam auexit: Vbi postea ipsius beneficio singulos suo vita generi addictos, in viros bonos et frugi euasisse, mihi narratum est.

Quid si quis in extrema constitutus angustia, filium non modo vendat; sed si emptorem non habet, ipse mactet et comedat? Nota sunt huius rei exempla: Parentum videlicet inuitia crudelitatis in filios, stimulante non odio vel astorgia, sed ineuitabili necessitate compellente. Num quis inde vniuersale gentis alicuius conuicium exstruxerit? Legimus, in obsidione Samaria matres duas filios suos mactasse, et coctos comedisse: 4. Reg. C. 6. Legimus in obsidione Ierosolymitana, quam flebilis fuerit vox miserrima matris, filium misellum iam mactatura.

Enter page number Go  Previous Next
Page 399 of 460
Words from 110361 to 110611 of 127955