Item: Sunt Sulphure & Bitumine Loca Abundantia, Qua Sponte Ardent, Quorum Flamma Aqua Minime Extinguitur.

Prodidit etiam Philosophus, Aqua ali ignem.

Arist. 3. de anim. Et Plin. lib. 2. Nat. Histor. cap. 110. Et Strabo lib. 7. In Nymphao excite Petra flamma, que aqua accenditur. Idem, Viret aternum contexens fontem igneum fraxinus. Quin & repentinos ignes in aquis existere, vt Thrasumenum lacum in agro Perusino arsisse totum, idem autor est. [Sidenote: Chronica Islandie.] Et anno 1226, & 1236. non procul a promontorio Islandia Reykianes, flamma ex ipso mari erupit. Etiam in corporibus humanis repentinos ignes emicuisse, vt Seruio Tullio dormienti, e capite flammam exsilijsse: Et L. Martium in Hispania, interfectis Scipionibus, concionem seu orationem ad milites habentem, atque ad vltionem exhortantem, conflagrasse, Valerius Antias narrat. Meminit etiam Plinius flamma montana, qua, vt aqua accendatur, ita terra aut foeno extinguatur. Item, Alterius campestris, que frondem densi supra se nemoris non adurat. Qua cum ita sint, mirum, homines id in sola Hecla mirari (ponam enim iam ita esse, cum non sit tamen, quod a quoquam scire potuerim) quod multis aliarum terrarum partibus seu locis, tam montanis, quam campestribus, cum ea commune esset.

Eo impetu quo apud nos globi. Sic enim Munsterus. [Sidenote: Frisius.] Mons ipse cum furit, inquit, horribilia tonitrua insonat, proijcit ingentia Saxa, sulphur euomit, cineribus egestis, tam longe terram circumcirca operit, vt ad vicesimum lapidem coli non possit, &c. Caterum oportuit potius cum Atna, aut alijs montibus flammiuomis, quos mox recitabo, comparasse, cum non deesset, non modo simile, sed prope idem: Nisi forte quod incendia rarius ex Hecla erumpant, quam alijs id genus montibus.

Enter page number Go  Previous Next
Page 271 of 460
Words from 76485 to 76745 of 127955