Hanccine Statuistis Gratiam Deberi Islandia, Qua Vrbi Vestra Iam Plurimos Annos, Exportatis Affatim Nostratium Quibusuis Commodis, Pecudum, Pecorumque Carnibus Butyro Et Piscium Copia Quotannis, Pene Immodica, Quadam Quasi Cella Penuaria Fuit?

[Sidenote:

Vrbes Anglia commercia olim in Islandia excercentes.] Sensere huius Insula commoda etiam Hollandia olim et Anglia vrbes aliquot: Praterea Danis, Bremensibus, et Lubecensibus cum Islandis commercia diu fuerunt. Sed a nullis vnquam tale encomium, talem gratiam reportarunt, qualis hac est Gregoriana calumnia: In vestra, vestra inquam vrbe, nata, edita, iterata, si non tertiata: qua alias nationes, quibus Islandia vix, ac ne vix quidem, nomine tenus, alioqui innotuerat, ad huius gentis opprobrium et contemptum armauit: quam a ciue vestro acceptam iniuriam, iam 30. annos, et plus eo, Islandia sustinet. Sed etiam, inscio magistratu, eiusmodi multa sape fiunt: Neque; enim dubitamus, quin viri boni eiusmodi scripta famosa indigne ferant, et ne edantur, diligenter caueant: cum tales editiones pugnent cum iure naturali: Ne alteri facias, quod tibi factum non velis: Et Casareo, de libellis famosis: in quo irrogatur poena grauissima ijs, qui tales libellos componunt, scribunt, proferunt, emi vendiue curant, aut non statim repertos discerpunt.

Caterum iam tandem receptui canamus: Nosque ad te, Islandia parens carissima, quam nec paupertas, nec frigora, nec id genus incommoda alia, quamdiu Chnsto hospitia cupide et libenter exhibere non desistis, inuisam fecient conuertamus: Vbi te primum ad id quod modo diximus, nempe serium et ardens studium ac amorem DEI, et diuina scientia, nobis in Christo patefacta, totis viribus hortamur: vt vni huic cuncta posthabeas, doctrina et verbi cupiditate flagres: Sacrum ministerium et ministros, non parum cures, non contemnas aut odio prosequeris: sed reuerearis, foueas, ames. Contra facientes, pro impijs et profanis habeas: vt omnia ad pietatis et honestatis prascriptum geras, in vita priuata et communi, vt huic status et ordines Ecclesiastici et Politici, in vniversum obtemperent: In vtroque vita genere ab illi amussi seu norma aqui et boni dependeas, et cateros qui pertinacia ac impietate ab ea deflectunt, auersens, quos aquum est poenis condignis affici, id quod magistratur cura futurum non diffidimus. In pritmis vero nullos nisi spectata fidei et probitatis viros, quique ad istas virtutes, reliquas huc pertinentes coniungant, ad gubernacula admittas, qua ratione reliquis incommodis rite occurritur Res ista enim, si probe curetur, vt videlicet, qui munus publicum gerunt, ex bonis omnibus optimi quique deligantur, improbi et huic rei inepti, procul inde arceantur, subditorum conditio, longe erit optatissima: vita et mores tanto magis laudabiles sequentur: pietas et honestas tanto erunt illustriores. At vero si secus fiat. si Pastores Ecclesiarum suo muneri, vel vita vel doctrina non respondeant, si ad administrationem politicam promiscue admittantur, quicunque eo propria leuitate, ambitione vel auaritia et contentione honoris, ruunt: si ijdem criminum aut improbitatis, vel suspecti vel conuicti sint, aut suspectorum et conuictorum protectores, vel ijsdem illicite indulgentes, quis tuus quaso demum futurus est status? qua facies? qua conditio? Certe longe omnium miserrima. Nec enim alio pacto citius ad ruinam et interitum tuum appropinquabis, quam si istis te regendam commiseris, qui quod in ijs est, licet sint et ipsi ex tuis, iugulum tuum, propter emolumenta priuata, et odia latentia, quotidie petere contendunt/ Quamobrem (ne ista pluribus agam) quanti intersit, vt hac probe curentur, facile, o Patria, intelligis.

Enter page number Go  Previous Next
Page 230 of 243
Words from 120094 to 120621 of 127955