Habuit Etiam Nostra Patria Inter Multos Alios Quendam Insignem Pietate Virum; Cui Nialus Nomen Erat, Qui Circa Annum Christi 1000 Vixit In Pradio Seu Villa Berthors Huol, Sita In Parochia Islandia, Landenum:

Quique rerum humanarum experientia, circumspecta animi prudentia, sagacitate et consilio, habebatur insignis.

Cum enim, eius seculo, indomitis Islandia motibus fluctuaret, incolis a nullo fere superiore magistratu repressis, nullis se factionibus immiscuit: Plurimas cauta animi virtute ac industria composuit. Nunquam vim fecit, nec passus est, si vltimum tantum in vita diem excipias. Adeo studiose seditiones et turbas vitauit aliosque vitare aut euadere cupientes optime iuuit. Nec quisquam eius consilio, nisi maximo suo commodo est vnquam vsus: nec quisquam ab eo, nisi cum vita et fortunarum penculo deflexit. Tam certum ab eo oraculum petebatur, vt valde mirandum sit, vnde homini tanta futurorum euentuum, et tam certa coniectura et consilium esse potuerit, quanta in ipso deprehensa est. Vnde ipsius cauta, prouidens et consilij plena sapientia, apud nostrates in prouerbium abijt: Nials biita raden: quasi dicas, Niali consilium; vel, Niali consilio res geritur, aut succedit: cum quid prudenter et admirando cum consilio gestum est.

Hic cum domi sua, a 100. viris coniuratis ob cadem a filio ipsius, ipso tamen inscio, patratam cingeretur, et inimicis domum vndique igni succendentibus, sibi videret supremum fatum instare, ait tandem. Hac quidem fato, hoc est, voluntate diuina accidunt. Caterum spem et fiduciam in Christo sitam habeo, nos (de se et vxore loquens) licet corpus hoc nostrum caducum, inimicorum flammis, mortalitatis corruptionem subeat, ab aternis tamen flammis liberatum iri. Sicque inter has voces, et flammarum savitiam, vitam, An. Christo 1010. cum vxore et filio homicida, finiuit. Vox profecto filijs Dei non indigna, anima, cum mortis acerbitate luctantis summum solatium arguens.

Hac ideo addidi, vt ostendam qua coniectura adducar ad extstimamdum mox initio Christianismi (vt sic loquar) apud nos recepti, non fuisse tam deceptas et errorum tenebris immersas hominum mentes, quam nunc, paulo ante hac nostra tempora fuerunt.

Ast vero iam postquam Dominus Deus per Lutherum, et Lutheri in vinea Domini collegas, et pios successores, salutis doctrinam illustriorem reddidit, mentiumque nostrarum graui veterno et densa caligine excussis, dextra sua digito, hoc est, spiritu Sancto, (Matth. 12. vers. 28.) cordis nostri auriculas vellicauit, ac oculos, quibus saluificam ipsius veritatem cerneremus, nobis aperuit: Nos omnes et singuli credimus et confitemur Deum esse Spiritum, (Iohan. 4. vers. 24.) aternum (Esai 40. vers. 28.) Infinitum (Ierem. 23. vers. 24. Psalm. 136. vers. 7. 8. 9.) optimum (Matth. 19. 17.) omnipotentem (Gene. 17. 1. Apocal. 1. 8.) Vnum essentia et natura: Vnum prouidentia: vnum efficentia rerum et administratione (Deut 6. 5. Ephes. 4. 5.) At personis diuinitatis, proprietatibusque distinctum, Patrem, Filium et spiritum Sanctum (Matth. 28. 19. & 3. 17.) Deum Patrem quidem, primam diuinitatis personam, coeli terra et omnium rerum creatorem (Gene. 1. vers. 1. & sequent.) Sustentatorem et gubernatorem (Psal. 115. 3. Heb. 1. 3.) Patrem Domini nostri Iesu Christi (Psalm. 2. 7. & sequent:) et nostrum per eundem Patrem (Rom. 8. 15.) Anima et corporis curatorem (Luc. 12. 12,) Tum Iesum Christum, secundam diuinitatis personam, filium Dei patris (Iohan.

Enter page number Go  Previous Next
Page 182 of 243
Words from 95135 to 95639 of 127955