Krantzius His Verbis, Et Munsterus Alibi, Fidei Seu Religionis Christiana Dignitatem Islandis Videntur Adscribere:

Facerentque et se, et veritate dignum, nisi eandem alias nobis adimerent.

Nam (vt de Krantzio infra) Munsterus, qua supra prodidit, de fide nostra, seu opinione circa Inferni locum situmque, omnino est a Christiana pietate alienum: Velle scilicet scrutari arcana, qua Deus sibi soli reseruauit, quaque voluit nostrum captum excedere: Non enim reperitur de hac re quicquam in literis sacris, vbi locus vel sitis inferni seu ignis aterni, Diabolo et Angelis ipsius, adeoque damnatis omnibus animabus destinati, determinetur, aut circumscribatur: Nullam inquam, infra terram, seu in ea, aut vlla alia huius mundi parte, corporalem seu localem situm illi damnatorum carceri pagina sacra assignat: quinimo, terram hanc interituram, et terram nouam et coelos nouos, iustorum et sanctorum habitacula, creanda affirmat: Apoc. 2. 2, Petri 3, Esa. 65. Quare Christianus rerum adeo abstrusarum inquisitionem libenter praterit: tum dogmata nullis appertis et illustribus scriptura sacras testimonijs stabilita, velut certa et vera recipere, aut alijs tradere, nefas esse ducit. Deut 4. et 12, Esa. 8. Matth, 17. 2, Timoth. 3.

Deinde etiam pugnat acriter cum Religione Christiana, quo Munsterus & Krantzius Islandos ornant, encomium: Eos videlicet, catulos ac pueros suos aquo habere in precio. De quo infra, section. 7. Sic igitur secum dissidet Munst. dum quos Christianos assent, inferni architectos alias facit: Item, Krantzius et Munsterus, dum quos fide Christo insertos affirmant, eosdem omni pietatis et honestatis sensu exuunt: quod scribant filios ab his, non maiore cura, quam catulos diligi.

Sed vt ad rem: De Religione equidem nostra, qua qualiseu fuerit, cum Ethnicismus primum fugari coepit, nihil magnifice diceret possumus: quemadmodum nec alia Septentrionis Regna vicina, vti existimo, de suis fidei initijs. Fatendum enim est, et cum serijs gemitibus deplorandum vsque ad illam nunquam satis pradicatam diem, qua nobis velut immortalitatis initium illuxit et repurgati Euangelij doctrinam attulit, tenebras plusquam Cimmerias, etiam nostris hominibus, vt reliquis Septentrionis Ecclesijs, offusas fuisse. Illud tamen pie nobis sentire liceat, apud nos, vt et in vicina Noruegia (nam nolo vltra septa vagari, et de populis ignotis quicquam pronunciare) eiecta primum Idololatria Ethnica, sinceriorem longe et simpliciorem fidem seu religionem Christianam viguisse; quippe veneno Papistico minus infectam, quam postea, vbi auctum Romana sedis fermentum pestiferum, et malum contagiosum maturuit, et per totum orbem virus suum diffudit: Nam vt postea apparebit, multis annus antequam noua Pontificiorum Idololatria vires et incrementum cepit, Islandia Christum amplexa est: et vt laudatissimi duo illi Noruegia Reges, quibus vt commune nomen, ita commune nominis Christi propagandi studium et professio, nihil nisi fidem in Deum Patrem, Filium, et spiritum Sanctum, sonabat. Dico autem illum Olaum Thryggonis F. qui Anno Christi 968. natus, Anno atatis 27. imperium Noruegia adeptus est, et primus, vt accepimus, Noruegis Christum obtrusit: quibus imperitabat annis 5. Et huic cognominem, Olaum nuncupatum Sanctum, Haraldi F. Qui anno Christi 1013. aut circiter, imperij habenas arctius in primis obtinuit. Per annos fere 17. Christi doctrinam audacter tradidit. Anno Christi 1030. ab improbis parricidis nefarie interfectus, in pago Noruegise Stickla Stodum, pro Christi nomine cruorem fudit.

Enter page number Go  Previous Next
Page 181 of 243
Words from 94633 to 95134 of 127955