Ne Vltra Peram, Munstere:

Nullam siquidem es lingua nostra cognitionem adeptus:

Quare merito puderet tantum virum, rem ignotam alios velle docere: Est enim eiusmodi incoeptum erroribus obnoxium complurimis, vt vel hoc tuo exemplo docebimus. Dum enim vis alijs autor esse, quomodo nostra lingua balena vel cete appellentur, detracta, per inscitiam, aspiratione, qua pene sola vocis significationem facit, quod minime verum est, affers: Non enim val nostra lingua balenam, sed electionem siue delectum significat, a verbo, Eg vel .i. eligo, vel deligo: vnde val, &c. At balena Hualur nobis vocatur: Vnde tu Trollhualur scribere debebas. Nec vero Troll Diabolum, vt tu interpretaris, sed Gigantes quosdam montanos significat. Vides igitur, quomodo in toto vocabulo turpiter, quod haud tamen mirum, erres. Leuis quidem illa in linguam nostram iniuria, in vnica tantum voce: quoniam plures, haud dubie, non noras.

Idem alijs etiam vsu venit: Non enim probandum est, quod quidam, dum Islandia descriptionem, ab Islandis acceptam, ederet, maluerit omnia, aut certe plurima promontoriorum, sinuum, montium, fontium, fluminum, tesquorum, vallium, collium, pagorum nomina desprauare (quod nostra lingua ignaris, non sciret a nostratibus accepta satis exacte legere) atque corrumpere, quam prius ab ipsis Islandis, qui turn temporis, id est, Anno 1585. In Academia Haffniensi vixerunt, quomodo singula legi ac scribi deberent, ediscere. Ipsum certe hac natiuorum nominum et appellationum voluntaria deprauatione, (qua factum est, vt ipsi ea legentes, paucissima nostra agnoscamus) in linguam nostram, alioqui puram et auitam pene elegantiam retinentem, non leuiter peccasse reputamus.

Caterum iam plurima Islandia miracula, qua quidem scriptores nostri attigerunt, sic vtcunque examinauimus. Sed tamen priusquam alio diuertamur, in hac parte attingendum videtur, quod idem ille in mappa Islandia, quam sub suo nomine, pradicto anno edi fecerat, de duobus, prater supra dictos, fontibus Islandia prodidit: quorum alter lanas albas colore nigro, alter nigras, albo inficiat. Quod quidem vbi acceperit, aut vnde habeat, scire equidem non possumus: Nec enim apud nostrates, nec apud extraneos scriptores, reperire licuit. Sed vndecunque est, fabula est, nec veritatis micam habet. Quamuis autem sit incredibile, Lanas nigras albo infici colore, cum traditum sit a Plinio, Lanarum nigras nullum imbibere colorem: Tamen simile quiddam narratur a Theophrasto: Flumen esse in Macedonia, quod oues nigras, albas reddat. Et illa, cuius etiam superious memini, rapsodia Noruagica, speculum scilicet illud Regale, hos ipsos fontes Irlandia, qua hodie Hybernia, non Islandia esse affirmat. Quod forsan Lectori imposuit, in lingua peregrina, pro R, S, legenti.

Non maiorem fidem meretur, quod Historicus quidam habet. Esse in Islandia saxum, quod montium prarupta non extrinseca agitatione, sed propria natiuaque motione peruolitet: Id qui credere volet, quid incredibile ducet? Est enim commentum tam inauditum, vt nullum eius simile, fabulatos fuisse Epicuraos (qui tamen multa incredibilia excogitasse Luciano visi sunt) constet: Nisi forte hominem qui Islandis proprio nomine Stein dicitur, sentit Historicus rupes quasdam circuisse, vel circumreptasse. Quod, etsi ridiculum est in Historiam miraculosam referre, hominem scilicet moueri vel ambulare, tamen ad saluandam Historici fidem, simulandum: ne figmentum illud, per se satis absurdum, nec dignum quod legatur, durius perstringamus.

Eodem crimine tenentur, quicunque; Islandia, coruos albos, picas, lepores, et vultures adscripserunt:

Enter page number Go  Previous Next
Page 175 of 243
Words from 91492 to 91994 of 127955