Et Cum Appropinquassent, De Pulcritudine Arboris
Mirati Sunt; Erat Enim Magnae Immensitatis Et Miri Decoris.
Omnium enim
colorum varietas inerat arbori, condensitas foliorum et fructuum
diversorum; diversitas avium omnium, quae sub coelo sunt.
Folia vero
invicem se repercutientia dulcissimae melodiae modulamine resonabant, et
aves amoenos cantus ultra quam credi potest promebant; et odor suavissimus
profudit eos, ita quod paradisi amoenitate fuisse. Et cum admirantes
tantam pulcritudinem aspicerent, unus sociorum aliquo eorum maior aetate,
cogitans [cogitavit?] intra se, quod senior esset et, si inde rediret,
cito aliquo casu mori posset. Et cum haec secum cogitasset, coepit arborem
transire, et cum transisset, advocans socios, iussit eos post se ad locum
amoenissimum, quem ante se videbat plenum deliciis sibi paratum [paratis?]
festinare. At illi retrogressi sunt ad regem, scilicet presbiterum
Iohannem. Quos donis amplis ditavit, et qui cum eo morari voluerunt
libenter et honorifice detinuit. Alii vero ad patriam reversi sunt." - In
common with Marsden and Yule, I have no doubt that the Arbre Sec is the
Chinar. Odoric places it at Tabriz and I have given a very lengthy
dissertation on the subject in my edition of this traveller (pp. 21-29),
to which I must refer the reader, to avoid increasing unnecessarily the
size of the present publication. - H. C.]
[1] "Daz dritte Dier was ein Lebarte
Vier arin Vederich her havite;
Der beceichnote den Criechiskin Alexanderin,
Der mit vier Herin vuer aftir Landin,
Unz her die Werilt einde,
Bi guldinin Siulin bikante.
In Indea her die Wusti durchbrach,
Mit zwein Boumin her sich da gesprach," etc.
Enter page number
PreviousNext
Page 637 of 1256
Words from 173223 to 173478
of 342071
